Implanty zębowe stały się nieodzowną częścią współczesnej stomatologii. Jak wiele dziedzin medycyny, implantologia również ma swoją fascynującą historię, sięgającą tysięcy lat wstecz. Czy wiesz, że pierwsze próby stosowania implantów miały miejsce już w starożytności? Pozwól, że oprowadzę Cię przez historię implantologii zębowej.
Początki implantologii – starożytność
Historia implantologii zębowej rozpoczyna się w starożytności. Archeolodzy odkryli dowody na to, że starożytni Majowie i Egipcjanie próbowali zastępować brakujące zęby przy użyciu różnych materiałów, takich jak kamień, kość czy skorupy muszli. Oczywiście technika stała wtedy na nieporównywalnie niższym poziomie niż dziś, jednak sam fakt podejmowania prób tworzenia implantów już tak dawno temu robi wrażenia.
Średniowiecze i renesans – eksperymenty i odkrycia
W czasie średniowiecza i renesansu implantologia zębowa nie rozwijała się zbyt dynamicznie, głównie z powodu braku zrozumienia anatomii i fizjologii ludzkiego ciała. Jednak na przestrzeni lat wielu lekarzy i naukowców przeprowadzało eksperymenty, które przyczyniły się do dalszego rozwoju tej dziedziny.
XIX i XX wiek – nowoczesna implantologia
W XIX wieku, z naukowym podejściem do medycyny i dentystyki, implantologia zaczęła nabierać nowych kształtów. Pierwsze udane implantacje zębowe, w rozumieniu podobnym do dzisiejszego, miały miejsce w tym okresie.
Jednak prawdziwy przełom w dziedzinie implantologii nastąpił w XX wieku, dzięki szwedzkiemu lekarzowi Per-Ingvar Brånemarkowi. To on odkrył osseointegrację, czyli proces, w którym implant z tytanu jest akceptowany przez ciało i integruje się z kością. Odkrycie to zrewolucjonizowało całą dziedzinę implantologii zębowej.
XXI wiek – ewolucja implantologii
W XXI wieku implantologia zębowa nadal ewoluuje. Dzięki rozwojowi technologii, takich jak CAD/CAM i technologia 3D, jak również za sprawą coraz lepszego zrozumienia procesów biologicznych, implanty zębowe stają się trwalsze i bardziej estetyczne. Coraz większy nacisk kładzie się także na minimalizację bólu i dyskomfortu pacjentów.
