Kobieta w szkole dla psów
Dom i Rodzina

Szkoła dla psów – wskazówki i mity

Coraz większa ilość właścicieli psów decyduje się na szkolenia psów. Krąży jednak wokół nich wiele faktów i mitów, które mogą stanowić dla posiadacza psa różne za i przeciw, aby zainwestować w szkolenie. Co jest prawdą, a co fałszem w tej kwestii? Oraz na co warto zwrócić uwagę jako opiekun? Oto kilka spostrzeżeń wynikających z doświadczenia.

Mity na temat szkoły dla psów

Bardzo często słyszy się opinie, że szczeniak nie jest jeszcze gotowy na tresurę. Wiele osób rzuca takie stwierdzenia patrząc przez pryzmat swoich skojarzeń na hasło „tresura” lub „szkolenie”. Większość z nich wpada w bardzo mroczne klimaty i przypisuje im dosyć okrutne metody związane z przemocą. Nic bardziej mylnego. Pies od pierwszych swoich dni chłonie wszystko co dzieje się dookoła jak gąbka. Nauczenie psa załatwiania się w odpowiednim miejscu czy chodzenie na smyczy nie wymaga przeprowadzenia szkolenia. Szczeniak sam potrafi wyłapać jakie relacje panują między ludźmi w domu, jaki panuje w nim rytm oraz jakie zasady obowiązują. Czy szkolenie psa można rozpocząć dopiero w momencie w którym skończy rok? Zasady podstawowego posłuszeństwa można wpajać mu już w pierwszych miesiącach życia. Tak mały pies na pewno nie nadaje się na godzinne szkolenie psa, ponieważ ich poziom skupienia nie jest jeszcze tak duży, ale nic nie stoi na przeszkodzie, aby uczyć go skupienia na przewodniku, reagowania na zawołanie, zostawiania przedmiotów. U takiego malucha dobrze jest połączyć naukę z zabawą.

Kolejnym, bardzo często spotykanym, mitem jest stwierdzenie, że psa ze schroniska nie da się wyszkolić. Różnica pomiędzy psami wychowanymi od szczeniaka w szczęśliwym domu, a tymi które spędziły jakiś czas w schronisku i ich losy były różne nie są zbyt duże. Takie przeświadczenie może panować ze względu na to, że u psów ze schroniska zauważalny jest większy brak zaufania do człowieka. Jednak nic w tym dziwnego, ponieważ są to zwierzęta, których losy były różne. Różnica w integracji czy chęci nauki pomiędzy psami z dobrych domów, a tymi ze schroniska jest niezauważalna. Wszystko zależy od podejścia opiekuna do psa, motywacji oraz regularnej i konsekwentnej pracy.

Dobrym rozwiązaniem, które pomaga w zbudowaniu relacji z psem, wyszkoleniu go i zapewnieniem mu odpowiedniej ilości ruchu od jego pierwszych miesięcy życia lub z adoptowanym psem jest zapisanie go do szkoły dla psa.

Wskazówki dla opiekunów psów

Posiadając psa ważne jest zachowanie pewnych zasad. Jedną z nich jest ustalenie miejsca dla psa oraz postawienie granic. Psy z natury potrzebują więcej snu, niż ludzie. Dlatego istotne jest, aby pies posiadał swoje legowisko. Nieistotne jest jak to posłanie będzie wyglądać, ważne jest gdzie będzie się znajdowało. Pies w takim miejscu chce wypocząć, dlatego posłanie nie może znajdować się w ciągu komunikacyjnym. Kiedy pies nie będzie wypoczęty może mieć to wpływ na jego szkolenie oraz zachowanie. Kolejnym aspektem są granice, jakie pies musi mieć wyznaczone. Bez tego on sam będzie próbował je sobie ustalić. Mając psa chcemy robić z nim wszystko – spać, gotować, oglądać telewizję, ponieważ w ten sposób budujemy z nim pewnego rodzaju więź. W relacji z psem powinniśmy mieć wyznaczony czas który mu poświęcamy. Jeśli przyzwyczaimy psa do tego, że cały czas jest w centrum uwagi, może to wnieść negatywne skutki do jego zachowania. Dlatego utrzymanie zdrowego dystansu ze swoim pupilem, to podstawa w dobrym wychowaniu psa. Skutkiem ubocznym ciągłego poświęcania mu uwagi może być np. lęk separacyjny, przez który pies na każde rozstanie z właścicielem może reagować jak na opuszczenie go.

Posiadanie pupila nie zawsze w pełni spełnia nasze oczekiwania. Decydując się na psa musimy liczyć się z jego potrzebami, które chcemy pogodzić ze swoimi wymaganiami i zasadami. Wszystko zależy od warunków w jakich trzymamy psa. Czy jest to mieszkanie w bloku z którego pies jest zabierany na spacery po parku czy dom z ogródkiem i większą przestrzenią po której pies swobodnie może się poruszać.

Wymagania wobec psa

Psy są bacznymi obserwatorami swoich właścicieli. Każdy ruch, zachowanie wobec psa lub pasywność dla niego są jakimiś sygnałami. Zdecydowanie więcej wymagań kieruje się w stronę psów mieszkających w blokach. Właścicielom zależy na tym, aby pies nie obgryzał mebli, kiedy zostaje sam w domu, nie szczekał kiedy tylko usłyszy coś za ścianą, nie atakował innych psów lub sąsiadów oraz wiele, wiele innych. Często mimo wielu starań nasz pies robi serię rzeczy przez które