Nuty piosenki
Kultura

Krótki życiorys Ignacego Jana Paderewskiego

Ignacy Jan Paderewski urodził się w 1860 r. w Kuryłówce na Ukrainie, zmarł w wieku 88 lat w Nowym Jorku. Jako kilkulatek rozpoczął naukę gry na fortepianie. Wychował się w rodzinie o tradycjach patriotycznych. Przez całe dorosłe życie był czynnym i bardzo skutecznym działaczem niepodległościowym. Światowej sławy muzyk i wielki Polak – tak najkrócej można określić Jana Ignacego Paderewskiego.

Kariera muzyczna

Kim był Ignacy Jan Paderewski? Przede wszystkim człowiekiem wielu talentów, genialnym muzykiem, kompozytorem, mówcą, działaczem niepodległościowym, filantropem, biznesmenem, dyplomatą i politykiem. Zanim jednak dał się poznać jako wielowymiarowa postać, był przede wszystkim pianistą. Kariera Paderewskiego nabrała tempa, gdy w wieku 20 lat poznał Helenę Modrzejewską. Znana i ceniona wówczas zarówno w Polsce, jak i za granicą artystka zorganizowała zbiórkę funduszy na kształcenie pianisty. Wielki talent Paderewskiego utorował mu drogę od Wiednia i Paryża aż po Nowy Jork, szybko został okrzyknięty wirtuozem. Po tournée w USA w latach 1891-1892, Paderewski zamieszkał w Nowym Jorku. W 1899 roku skomponował dramat muzyczny pt. “Manru”, który do dziś jest jedynym polskim dziełem operowym wystawionym na deskach Metropolitan Opera.

Działalność polityczna

Mimo międzynarodowej kariery muzycznej Paderewski nigdy nie zapomniał o rodakach. W czasie zagranicznych wyjazdów nawiązywał znajomości, które wykorzystywał w działalności na rzecz odzyskania przez Polskę niepodległości. W 1915 r. wraz z Henrykiem Sienkiewiczem założył Szwajcarski Komitet Generalny Pomocy Ofiarom Wojny w Polsce oraz Polski Komitet Ratunkowy w Londynie. W 1917 r. był reprezentantem Polskiego Komitetu Narodowego w USA i w Paryżu, w ramach którego pozyskiwał środki finansowe dla ofiar represji wojennych. W 1918 r. Paderewski powrócił do kraju, wygłosił wówczas w Poznaniu żarliwe przemówienie dotyczące niepodległości, które stało się impulsem do wybuchu zakończonego zwycięstwem powstania wielkopolskiego. Sprawował krótko urząd ministra spraw zagranicznych i premiera (1919 r.), podał się do dymisji i wyjechał do Szwajcarii. W 1920 r. wrócił do kraju i otrzymał nominację wysłannika rządu polskiego do Ligi Narodów, z tej funkcji również zrezygnował. W 1922 r. Ponownie wyjechał do USA, gdzie odbył kolejną zakończoną wielkim sukcesem trasę koncertową. Do końca swojego życia zajmował się działalnością niepodległościową na rzecz ojczyzny.

Ignacy Jan Paderewski zmarł w 1945 r. w Nowym Jorku. W 1992 r. jego prochy zostały sprowadzone do Polski i złożone krypcie mężów stanu w Bazylice Archikatedralnej w Warszawie.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.