Ściółka dla zwierząt hodowlanych pełni funkcje termoaktywne oraz odpowiada za niewprowadzanie mikroorganizmów do podłoża. Higiena ściółki powinna skupiać się wokół dezodoryzacji i sanityzacji, aby w ten sposób uniknąć zarażenia groźnymi mykotoksynami oraz wpłynąć na wilgotność, chłonność i mikroklimat, w jakim przebywają zwierzęta.
Skąd się biorą grzyby w paszy i ściółce?
Nieodpowiednie warunki zbioru zbóż oraz niewłaściwie przygotowywane i przechowywane pasze są bardzo korzystne dla rozwoju grzybów, a w konsekwencji – mykotoksyn. Powody ich powstawania są wyjątkowo proste: zbyt wysoka temperatura i wilgotność, za niska chłonność i niewystarczająca higiena ściółki. Grzyby najczęściej atakują rośliny w czasie wzrostu na polu, porażając ich ziarno – a zmienne warunki pogodowe sprzyjają rozwojowi grzybów pleśniowych na roślinach zbożowych.
Najbardziej podatne na skażenie grzybami są: pszenica i kukurydza, wyższą odpornością cechuje się ziarno żyta. Grzybów w paszy i ściółce nie da się zatem wyeliminować – należy zatem stosować profilaktykę i dodatki paszowe, zmniejszające ryzyko zakażenia paszy mykotoksynami. najskuteczniejszym sposobem walki z mikotoksynami pozostaje profilaktyka. Wskazane jest również uprawianie i zakup odmian roślin, które są odporne na choroby grzybowe.
Nowoczesne i racjonalne dodatki paszowe
Racjonalne żywienie zwierząt hodowlanych polega na uzupełnianiu składników mineralnych przez dodatki paszowe, które zapewniają zwierzętom prawidłowy rozwój oraz chronią przed rozwojem chorób – także pochodzenia grzybiczego. Należy przestrzegać ich dawkowania i mieszania z paszą. Zastosowanie sorbentów w paszy zwierząt hodowlanych poprawia przyrosty masy ciała, obniża zużycie paszy oraz pozwala na wykorzystanie pasz, w których zostały przekroczone normy występowania mykotoksyn.
Jak uchronić ściółkę przed zakażeniem grzybami?
W ramach stosowanej profilaktyki, dobrze jest tak zlokalizować budynek inwentarski, aby utrzymanie w nim higieny było łatwe oraz żeby posiadał dobrą wentylację. Warto rozplanować nieprzenikanie się strefy czystej z brudną. Odpowiednia higiena ściółki u zwierząt pozwala na zatrzymanie wielu chorób, a także nie dopuszcza do rozwoju bakterii, grzybów oraz toksyn.
Ściółka u zwierząt hodowlanych: naturalna czy syntetyczna?
Naturalna ściółka u zwierząt hodowlanych zawiera nie tylko pył, kurz i piasek, ale także nasiona chwastów i mogące powodować choroby, grzyby i pleśnie. Z kolei syntetyczna ściółka może spowodować odparzenia i choroby. Najlepiej zatem, by ściółka powstawała z produktów mineralnych, zawierający sorbent antyzbrylający, znacząco ułatwiający utrzymanie higieny ściółki.
Sorbenty mają najczęściej postać proszku aromatyzowanego naturalnymi olejkami eterycznymi i doskonale wchłaniają wilgoć, osuszając ściółki i legowiska. Olejki eteryczne wykazują działania uspokajające zwierzęta i zwalczające drobnoustroje. Sorbenty zapewniają prawidłowe osuszanie podłoża ściółki każdego rodzaju, a także zmniejszają wytwarzanie amoniaku z mocznika, który może być groźny dla odnóży trzody.
