Więzadła krzyżowe u psów są bardo ważne, ponieważ odpowiadają one za stabilizację stawu kolanowego i zapobiegają przemieszczaniu się kości piszczelowej do przodu, a także rotacji wewnętrznej stawu. Dochodzi do napięcia się więzadła w momencie, kiedy pies przesuwa masę swojego ciała z tylnych kończyn na przednie. W sytuacji kiedy dojdzie nawet do małego urazu czy pęknięcia więzadła, może to powodować częściowe lub całkowite uszkodzenie, w wyniku czego pies może zacząć kuleć.
Każdy pies jest narażony na zerwanie więzadła, bez względu na wiek, rasę czy płeć. Statystycznie jednak najczęściej zdarza się to u dużych i otyłych zwierząt oraz u takich ras jak labrador, rottweiler, nowofundland, bokser, owczarek niemiecki, husky i buldog. Po czym można najszybciej rozpoznać zerwane więzadło u psa? Jednym z charakterystycznych objawów jest kulawizna kończyny miednicznej, która może doprowadzić do zapalenia, następnie powstają zmiany zwyrodnieniowe w stawie kolanowym. Z tego powodu tak ważne jest by odpowiednio wcześnie interweniował weterynarz ortopeda.
Diagnoza zerwania więzadła u psa
Zwierzęta, które są kontuzjowane kuleją przenoszą ciężar ciała na stronę przyśrodkową kończyny i skomlą przy próbie wyprostowania stawu. By zdiagnozować zerwanie więzadła u zwierzęcia nie wystarczy sama obserwacja zwierzaka. W takiej sytuacji pomoże nam przychodnia weterynaryjna, gdzie w profesjonalny sposób weterynarz przeprowadzi badania kliniczne i wykona zdjęcia rentgenowskie stawu kolanowego, które potwierdzą nagromadzenie się płynu w miejscu urazu, a także obecność zmian zwyrodnieniowych w jego obrębie. Aby diagnoza była w pełni wykonana potrzebne jest przeprowadzenie testu szufladkowego, który polega na próbie przesunięcia palcami kości piszczelowej do przodu i do tyłu względem kości udowej. Dobry wynik testu, razem z obrazem RTG, a także oceną zachowania zwierzęcia stanowią podstawę do postawienia prawidłowej diagnozy, które potwierdza gabinet weterynaryjny.
Leczenie zerwanego więzadła u zwierzęcia
Technika, jaką weterynarz leczy psa, jest dobrana do wieku psa, jego wielkości oraz poziomu aktywności oraz chorób przewlekłych. U małych psów każdy gabinet weterynaryjny stosuje się przede wszystkim do leczenia zachowawczego które polega na tym, że podejmuje się próbę ograniczania ruchu, stosowane jest niesteroidowe środki przeciwzapalne, odpowiednia dieta, a także regularna rehabilitacja. U dużych psów najczęściej stosowana jest chirurgiczna stabilizacja stawu kolanowego. Wyszczególnia się dwie techniki operacyjne:
- stabilizacja zewnątrz lub wewnątrz stawowa – przy tym zabiegu używane są nici stalowe lub nylonowe, które zapewniają wsparcie zewnątrzrotebkowe
- zapobiegające przednim ruchom szufladkowym, a także umożliwiają szybkie podjęcie rehabilitacji. W sytuacji, kiedy dochodzi do operacji wewnątrzstawowej stosuje się powięzi, ewentualnie odcinki więzadła rzepkowego, które przywracają właściwy ruch stawu kolanowego.
- zmieniająca biomechanikę stawu – jest to technika, która przeciwdziała poruszaniu się kości piszczelowej do przodu względem kości udowej w trakcie ruchu czy chodzie. Do całkowitego wyleczenia dochodzi po 6-8 tygodniach.
By pies powrócił do formy po zabiegu stosuje się rehabilitację. Do zabiegów rehabilitacyjnych zalicza się bieżnię wodną, elektrostymulację, pole magnetyczne, laseroterapię, ćwiczenia terapeutyczne. Zajęcia rehabilitacyjne pomagają zmniejszyć dolegliwości bólowe, wzmocnić mięśnie po okresie ograniczenia aktywności ruchowej, rozciągnąć staw oraz zwiększyć jego zakres ruchów, a także spowolnić chorobę zwyrodnieniową.
Jeśli zauważyłeś u swojego psa niepokojące objawy z dziedzin, które zajmuje artroskopia i ortopedia, warto będzie znaleźć centrum weterynaryjne, które odpowiednio pomoże.
