Wełna mineralna jest używana do termoizolacji poddaszy i ścian szkieletowych (wewnętrznych i zewnętrznych). Jej parametry zależą od typu i producenta. Czytając etykietę wełny, należy zwracać uwagę na oznaczenia współczynnika przewodzenia ciepła, klasy niepalności i współczynnika pochłaniania dźwięku.
Wełna mineralna szklana i skalna ‒ podstawowe różnice
Wełna mineralna jest jednym z chętniej wybieranych materiałów do ocieplania poddaszy i ścian szkieletowych. Zależnie od grupy surowców włóknistych, z jakich jest produkowana, wyróżnia się wełnę szklaną i skalną. Pierwsza, np. wełna ursa, jest wytwarzana ze stłuczki szklanej bądź z piasku kwarcowego, natomiast druga ze skał bazaltowych zmieszanych z dodatkiem żużlu. Oba rodzaje wełny mają podobne właściwości termoizolacyjne. Różnica dotyczy innych właściwości, np. gęstości. Wełna szklana ma mniejszą gęstość i jest bardziej elastyczna, dzięki czemu można ją wykorzystać np. do ocieplania luk pomiędzy krokwiami. Wełna skalna jest twardsza, ale ma wyższy wskaźnik odporności na uszkodzenia mechaniczne. Sprawdza się więc jako materiał do termoizolacji ścian zewnętrznych w technologii lekkiej mokrej.
Jak czytać etykietę wełny mineralnej? Ważne oznaczenia
Przed zakupem wełny mineralnej warto dokładnie zapoznać się z informacjami zawartymi na etykiecie i dobrać je do potrzeb konkretnego budynku. Jakie są najważniejsze parametry wełny mineralnej?
- Współczynnik przewodzenia ciepła ‒ wyrażony symbolem greckiej litery lambda (ʎ). Jest jednym z najważniejszych współczynników materiałów ociepleniowych. Im niższa jest jego wartość, tym cieplejszy będzie materiał termoizolacyjny. Parametr ten wpływa też na fakt, że do skutecznej ochrony budynku przed stratami ciepła wystarczy cienka warstwa izolacji. Dobrym oznaczeniem wełny mineralnej jest np. ʎ 0,030 W/mK.
- Opór cieplny ‒ jest to zdolność wełny do powstrzymywania strat ciepła. Parametr ten jest wyrażony literą R, a jego jednostką jest m²K/W. Im wyższy opór cieplny materiału ociepleniowego, tym lepiej będzie on izolował przegrodę. Współczynnik oporu zależy od wartości lambdy oraz grubości izolacji.
- Ognioodporność ‒ określa go cyfra poprzedzona literą alfabetu. Klasa odporności na ogień i redukcja ryzyka wystąpienia pożaru w przypadku wełny powinna wynosić A1 lub A2. Im dalsza litera alfabetu, tym mniejsza ognioodporność.
- Współczynnik pochłaniania dźwięku ‒ jest oznaczony literami AW i wartością liczbową. Najwyższa zdolność absorpcji dźwięków wyrażona jest cyfrą 1 (całkowite pochłanianie odgłosów). Im niższa wartość liczbowa, tym słabsze zdolności tłumienia dźwięków.
Materiały izolacyjne oznaczone są także specjalnym kodem, który najczęściej znajduje się w pobliżu znaku CE (potwierdzającego zgodność z normami europejskimi). W przypadku wełny mineralnej oznaczenie to zawsze rozpoczyna się od MW (Mineral Wool) oraz numeru EN13162. Dalsza część kodu może zawierać inne symbole, np. MUi (przenikalność pary wodnej) czy Ti (tolerancja grubości).
